Przejdź do głównej zawartości

Dlaczego nie PHP - $this w metodach statycznych (odc. 4)

W języku PHP widziałem już kilka dziwnych zjawisk. Jednak to na co natknąłem się niedawno, powaliło mnie zupełnie na kolana. PHP w momencie gdy nie ma ustawionego poziomu raportowania błędów na "strict" pozwala na wywoływanie metod, które nie są zadeklarowane jako statyczne przy użyciu operatora :: oraz odwrotnie - metody statyczne można wywoływać w kontekście obiektu poprzez $this. Dla przykładu przedstawię kod.

<?php

class A 
{
    public function test()
    {                                                                                                  
        return B::test();
    }
}

class B
{
    public function test()
    {
        return get_class($this);
    }
}

$obj = new A();
echo $obj->test();

?> 
Zazwyczaj takie działania w innych językach powodują błędy. W PHP, które nie jest ustawione na "strict" wykona powyższy kod. Co ciekawe wynik będzie dosyć zaskakujący. Na logikę w kontekście statycznym odwołanie $this w metodzie B::test() nie powinno istnieć. W PHP istnieje a powyższy kod wypisze, że w metodzie B::test() odwołanie $this jest do obiektu klasy A. Po dopisaniu do metody B::test() deklaratora, iż metoda jest statyczna (jak poniżej) zupełnie zmienia zachowanie skrytpu. No i wreszcie w B::test() odwołanie $this jest klasy B - tylko dlaczego istnieje!?

<?php

class A 
{
    public function test()
    {                                                                                                  
        return B::test();
    }
}

class B
{
    public static function test()
    {
        return get_class($this);
    }
}

$obj = new A();
echo $obj->test();

?> 
 

 

Powyższa lekcja pokazuje, że języka PHP chyba nigdy nie przestanę się uczyć - a on sam nie przestanie mnie zaskakiwać. Powyższy artykuł napisano na podstawie wersji 5.3.x.

Artykuł udostępniany na licencji CC-BY-SA-3.0

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

WordPress -> SQL Injection poprzez plugin Webdorado SpiderCalendar

W zeszłym roku sprawdziłem jakość kodu oraz poprawność przetwarzania danych wejściowych przez plugin „Form Maker” przygotowany przez wydawcę Webdorado. Tym razem postanowiłem sprawdzić czy autor poprawił jakoś kodu swoich produktów. Należy tutaj nadmienić, że poza wersjami darmowymi opartymi na licencji GNU/GPLv2 oferuje on również wersję płatne z dodatkowymi szablonami. Tym razem postaram się opisać wszelkie przeszkody, które musiałem pokonać aby n apisać działającego exploita. Zacząłem zabawę tak, że program był dla mnie black-boxem, ale niestety skończyło się na przejrzeniu kodu. Zapraszam do lektury. Poniżej można zobaczyć jeden z widoków częściowych kalendarza, który domyślnie jest wywoływany z JavaScriptu jako XHR, można jednak go z powodzeniem otworzyć w przeglądarce jako widok główny: http://localhost:8888/wp/wp-admin/admin-ajax.php?action=spiderbigcalendar_month&theme_id=13&calendar=1&select=month,list,week,day,&date=2015-02&many_sp_calend

Inkscape - Ikona koperty

Podstawą naszej pracy będzie oczywiście narysowanie koperty. Lepszy efekt uzyskamy, jeśli narysujemy ją pod pewnym kątem. Musimy jednak oczywiście pamiętać, że konieczne będzie zachowanie proporcji oraz prawidłowe użycie rzutu. Rysujemy najpierw zewnętrzne kontury, potem wewnętrzne elementy, do momentu uzyskania podobnych efektów jak na poniższym zrzucie szkieletowym. By uzyskać widok szkieletowy włączamy opcję Widok -> Tryb Wyświetlania -> Szkieletowy . Z powyginanych trójkątów postaramy się zrobić coś w rodzaju cieni. Grubość linii koperty, które należy narysować u siebie ustawiłem na 4 - tak,by przy mniejszym rozmiarze ikony koperta była bardziej widoczna. Zresztą porównajcie to z oczekiwanym efektem końcowym. Po narysowaniu koperty przejdźmy do tworzenia tła pod kopertę. Jak widać na powyższym załączniku, będzie ono okrągłe. Korzystając z narzędzia "owal" by uzyskać idealne koło przytrzymujemy Ctrl+Shift, podczas gdy rysujemy. Wykorzystany gradient to gradient typu

Przydatne skrypty w MS SQL Server dla platformy Azure

 Jak przygotować skrypt, który wyłączy "Constrainty" w MS SQL Azure:     SELECT 'ALTER TABLE [' + s.name + '].[' + o.name + '] NOCHECK CONSTRAINT ' + i.name AS a     FROM sys.foreign_keys i     INNER JOIN sys.objects o ON i.parent_object_id = o.OBJECT_ID     INNER JOIN sys.schemas s ON o.schema_id = s.schema_id Jak przygotować skrypt, który wycziści wszystkie tabele, po tym jak wyłączysz "Constrainty" w MS SQL Azure:     SELECT DISTINCT 'DELETE FROM  [' + t.name + '] ' AS a     FROM sys.tables t     WHERE t.name <> 'appusers' AND t.name <> 'flyway_schema_history'; Jak przygotować skrypt, który włączy "Constrainty" w MS SQL Azure:     SELECT 'ALTER TABLE [' + s.name + '].[' + o.name + '] CHECK CONSTRAINT ' + i.name AS a     FROM sys.foreign_keys i     INNER JOIN sys.objects o ON i.parent_object_id = o.OBJECT_ID     INNER JOIN sys.schemas s ON o.schema_id = s.schema_i